Miasto zagubionych dusz, Cassandra Clare - recenzja

Jace stał się sługą zła, związanym na wieczność z Sebastianem. Tylko mała grupka Nocnych Łowców wierzy, że można go ratować. Żeby to zrobić, muszą zbuntować się przeciwko Clave. I muszą działać bez Clary. Bo Clary rozgrywa niebezpieczną grę zupełnie sama. Ceną przegranej jest nie tylko jej własne życie, ale również dusza Jace’a. Clary jest gotowa zrobić dla niego wszystko, ale czy nadal może mu ufać? I czy on jest naprawdę stracony? Jaka cena jest zbyt wysoka, nawet za miłość?

Kolejne spotkanie z Nocnymi Łowcami to również kolejna dawka przygód, emocji iw wkurzania się na panią Clare za beznadziejne początki. Mam wrażenie, że gdyby ta seria nie była taka popularna, a ja jednak sięgnąłbym po pierwszy tom to na pewno bym go odłożył. Po prostu pierwsze sto stron każdej części z tej serii (wyjątek; czwarty tom), jest taki, że mam ochotę usnąć. A do tego na lekcji niemieckiego. No ludzie trzymajcie mnie haha! Ale jak się pewnie spodziewacie (no chyba, że czytaliście) to nim dalej tym lepiej.

W moim rankingu najlepszych tomów z tej serii ten jest na drugim miejscu, ale jak mam być szczery to nie pamiętam już paru rzeczy z tej książki. Calutką serię ratują trzy postacie - Isabelle, Magnus i Alec. Czasami Jace, ale to już zależy bo to jemu zazwyczaj zdarzają się różne dziwne rzeczy przez co z jego zachowaniem bywa różnie. Tak samo jest w tym tomie, ale to już zostało napisane w opisie.

Jeśli chodzi o samą książkę i to co się w niej dzieje to jestem cholernie wściekły na Clare za to w jaki sposób potraktowała Żelazne Siostry (mam nadzieję, że tak się nazywały).  W jednym rozdziale zostały wspomniane, kolejny został im poświęcony i to na tyle. To są naprawdę ciekawe postacie i mam nadzieję, że w szóstym i ostatnim tomie z tej serii coś tam o nich będzie. Tak już na marginesie to powiem wam, że na chwilę obecną nie śpieszy mi się z przeczytaniem ostatniego tomu. Przeczytałem ponad sto stron i jak na razie mam dość. Nudne jak flaki z olejem, ale wiecie dlaczego - w końcu to początek... Tak. Będę to wypominać pani Clare do końca życia. Kolejnym "minusem dla Cassandry" jest to, że nie pcha związku Isabelle i Simona. Strasznie im kibicuję! 

Cały czas piszę o tylko o minusach tej książki, a nie wspominam o plusach, których ma zdecydowanie więcej. Po prostu w każdej z recenzji na temat tej serii je wypominam, a więc już pewnie wiecie, że bohaterowie, świat i pomysł na książkę to główne powody, dla których uważam, że ta seria jest naprawdę bardzo przyjemną serią z gatunku fantastyki. Mam nadzieję, że uda mi się przebrnąć za Miasto niebiańskiego ognia i napisać dla was jej recenzję, ale muszę zająć się innymi grubaskami haha!

★★★★★★★★☆☆