Potomkowie, Tosca Lee - recenzja

Po przebudzeniu nie pamiętasz nic. Nie wiesz, jak się nazywasz i skąd pochodzisz. Nie rozpoznajesz twarzy ludzi, których kiedyś znałaś. Masz tylko ostrzeżenie, które napisałaś do siebie samej, zanim wymazałaś z pamięci całą przeszłość: Emily, to ja. Ty.
Nie pytaj o dwa minione lata… Nie szukaj ich w pamięci i nie staraj się grzebać w przeszłości. Od tego zależy twoje życie. Życie innych ludzi również.
Tak przy okazji, nie masz na imię Emily…
Masz 21 lat i zaczynasz wszystko od początku w obcym miejscu, z nowym imieniem i nowym życiem. Aż nadchodzi dzień, w którym nieznajomy mówi ci, że jesteś potomkinią Krwawej Hrabiny Elżbiety Batory, największej morderczymi wszech czasów. I jesteś ścigana. Nie wierzysz mu, dopóki zabójca naprawdę się nie pojawia. Uciekasz. Wszystkie odpowiedzi leżą w przeszłości, którą postanowiłaś pogrzebać. Tylko jedno wiesz na pewno: twoi bliscy zginą, jeśli nie odzyskasz utraconych wspomnień. Jednak by ocalić innych, musisz najpierw sama nie dać się zabić…

-lubimy czytać.

Chyba po raz pierwszy spotykam się z takim "uczuciem", że przeczytałem książkę, oceniłem ją, mam o niej własne zdanie to tak naprawdę nie wiem jak mam opisać to w recenzji. Nic. Kompletna pustka.

To bardzo oryginalna historia. Nigdy z czymś podobnym się nie spotkałem. Główna bohaterka ma na imię Emily, a tak właściwie Audra. Dlaczego "tak właściwie"? Ponieważ postanowiła wymazać sobie pamięć. Już to bardzo zachęca do jej przeczytania. Książka nie jest gruba, ponieważ ma około czterysta stron, a styl pisania autorki jest naprawdę przyjemny, ale czy ułatwia czytanie? Z jednej strony tak, a z drugiej strony nie. Dlaczego nie? To już jest tylko i wyłącznie moja wina i to tylko pewnie ja tak uważam. Niestety pech padł w tym czasie uczenia się na sprawdzian z przyrody (eh o nauce mówię ostatnio praktycznie w każdym poście wiem, ale mam naprawdę duże zaległości w pisaniu postów; sześć recenzji, tagi, posty jak ja je nazywam takie troszeczkę luźniejsze, a do tego mam zaplanowanych pięć postów i sam nie wiem w jakim terminie mam je publikować bo ostatni mam tak, że czytam jedną książkę na dzień i już naprawdę z tym nie wyrabiam haha), przez co nie do końca wciągnąłem się w powieść. Wynagradzały mi to przynajmniej opisy, których zazwyczaj w książkach nie lubię - wolę dialogi. Jednak Tosca Lee zabrała nas w podróż po paru krajach Europy np. Chorwacja czy Węgry. 

Osobiście bardzo lubię przebywać w miejscu, gdzie znajdują się główni bohaterowie, a więc jeśli kiedyś jechałbym, do któregoś z tych krajów na pewno wziąłbym ze sobą "Potomków" - chciałbym im dać drugą szansę, ponieważ uważam, że jest to naprawdę bardzo ciekawa lektura, której naprawdę brakowało niewiele (po części z mojej winy) do zdobycia siedmiu gwiazdek i z wielką chęcią przeczytam kolejny i ostatni tom, który już jest od jakiegoś czasu w Polsce.

Za książkę dziękuję wydawnictwu IUVI!

★★★★★★☆☆☆☆