Rozmowy na trzech grabarzy i jedną śmierć, Tomasz Kowalski - recenzja

Czy można w sposób zabawny mówić o śmierci, religii, sztuce i patriotyzmie? A o samobójstwie, alkoholizmie, literaturze i wampiryzmie? Otóż można. Wystarczy zajrzeć do trzech grabarzy z cmentarza w Ponurej. Tam przy papierosie i wódce Tomasz, Rysiek i Młody bez litości karcą świat pozorów, tandetnego blichtru, ludzkiej głupoty i hipokryzji. Świat, który niczym hordy dzikich barbarzyńców odzianych w szare garnitury próbuje wedrzeć się na teren cmentarza – tego ostatniego bastionu wolnej myśli, niczym nieskrępowanej refleksji, zapominanego już prawa do nieprzejmowania się prędkością, z jaką kręci się nasza zadyszana Ziemia. Surrealistyczny klimat powieści tworzą nieziemscy goście naszych grabarzy, jak na przykład wampir alkoholik Wincenty Murnałowski czy tytułowa Śmierć. Kpina i ironia z naszych narodowych wad i zwykłej ludzkiej małości wypełniają rozmowy grabarzy niczym trumna mogiłę. Tomasz Kowalski, autor Mędrca kaźni, kolejny raz podejmuje temat śmierci. Tym razem jednak zamierza nas rozbawić, może odrobinę postraszyć i sprawić, by po lekturze Rozmów na trzech grabarzy i jedną śmierć kolejne odwiedziny na cmentarzu wywołały na naszych twarzach choćby przelotny, ale jednak uśmiech.

-lubimy czytać

Jak pewnie zauważyliście ostatnio czytam same lekkie książki. Raz na jakiś czas trafi się coś grubszego, fantastyka itd., ale dawno nie przeczytałem czegoś takiego jakby to powiedzieć "ambitnego"? A już w szczególności dawno nie czytałem nic z kategorii "literatura piękna", a coś przecież muszę umieścić na podsumowanie roku w tej kategorii. "Rozmowy na trzech grabarzy i jedną śmierć" trafią jednak to tej kategorii książek lepszych, a nie gorszych.

Przyznam się bez bicia, że poleciałem na okładkę. No cóż. Cholernie mi się podoba jest przepiękna! Troszeczkę zwlekałem z recenzją, aż w końcu postanowiłem, że no kurczę - ja nie czułbym się fajnie gdybym był osobą z wydawnictwa i musiałbym tak długo czekać na recenzję, a więc serdecznie przepraszam! Z niechęcią przysiadłem do lektury i po czterech stronach stwierdziłem, że to na pewno nie będzie dla mnie, ale później może nie tyle co się zakochałem, a naprawdę stwierdziłem, że jest to coś innego i wyjątkowego. I takim o to sposobem załatwiłem sobie lekturę na słoneczne, niedzielne popołudnie. Naprawdę bardzo fajnie mi miło spędziłem czas przy czytaniu "Rozmów na trzech grabarzy i jedną śmierć". Nie jest to gruba pozycja, ponieważ ma ona zaledwie trzysta stron i uważam, że autor "zmieścił się z nimi" idealnie, ponieważ nie dodałbym już tutaj kompletnie nic. Może troszeczkę "usunąłbym" z pewnego rozdziału, który miał prawie sto stron, ale to naprawdę troszeczkę. Wciągająca i z poczuciem humoru. Teraz kiedy pisze tę recenzję na mojej twarzy maluje się uśmiech.

 Naprawdę bardzo cieszę się, że zdecydowałem się na przeczytanie "Rozmów". Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś uda mi się przeczytać coś od Pana Tadeusza Kowalskiego. Również mam nadzieję, że to nie była ostatnia książka z tego gatunku, którą przeczytam w tym roku. Nie no oczywiście, że nie. Skoro mi się spodobało to chyba wiadomo, że to nie będzie koniec. Może wy chcielibyście mi coś polecić? Ja polecam wam tę książkę haha. Trzymam kciuki, że się nie zawiedziecie!

Za książkę dziękuję wydawnictwu MG!

★★★★★★★☆☆☆