Król Kruków, Maggie Stiefvater - recenzja

Pierwszy tom magicznej sagi.
Jedna dziewczyna i trzech chłopaków.
Blue pochodzi z rodziny wróżek, jest medium do kontaktów ze światem zmarłych.
Gansey, Adam i Ronan, trzej przyjaciele w elitarnej szkoły dla chłopców, obsesyjnie poszukują tajemniczych linii mocy legendarnego Króla Kruków - Glendowera.
Z ich powodu pozornie ciche i spokojne miasteczko staje się scenerią niezwykłych wydarzeń.
Gdy razem z Blue trafią do magicznego lasu, gdzie czas płata figle, nic już nie będzie takie samo...
Przerażające tajemnice, mroczne rytuały, stare przepowiednie, wizje, duchy, ofiary, a to dopiero początek tej historii...
Wkrótce następne tomy tej fascynującej sagi.

-lubimy czytać

Nareszcie. Po paru miesiącach czekania w moje ręce wpadła cała seria "Króla Kruków". Mogłem się przekonać czym tak wszyscy się zachwycają i dlaczego te cztery tomy podbiły serca czytelników. Odpowiedzi na te pytania podam już teraz. Tak naprawdę nie wiem.

Zacznę od plusów. Pomysł na samą książkę jest naprawdę genialny. Bohaterowie i świat. No po prostu "niebo w gębie" chociaż to nie jest za dobre określenie, ponieważ nie zjadłem tej pozycji za to Freja (mój kot) miała na nią smaczek. Zatrzymam się na bohaterach. Tych głównych mamy, aż pięciu i w jednej z poprzednich recenzji "Kółko się zakochuje" napisałem, że trochę mi przeszkadzała duża ilość bohaterów, a tutaj było wręcz przeciwnie. Nie wyobrażam sobie, żeby było ich mniej czy więcej. Każda postać jest ważna nie pojawia się przypadkowo, każda z nich jest ciekawa i w pierwszym tomie (po drugim niestety to się zmieniło, a kolejne są przede mną) żaden z bohaterów mnie nie irytował. Może troszeczkę Blue, ale to na samym początku. Gansey to po prostu życie. Naprawdę mega go polubiłem i shipuję go z Blue. Adam. Hmmm nie wiem dlaczego, ale po przeczytaniu pierwszej części uważałem go za trochę płytką postać. Noah jest dosyć tajemniczy i o nim zdania jeszcze nie wyrobiłem. Po niektórych recenzjach słyszałem, że jedną z "gorszych" postaci jest Ronan i dopiero w drugim tomie zaczyna być spoko. Moim zdaniem było przeciwnie, ale o tym może w recenzji "Złodziei Snów". Styl pisania autorki przypomina mi Cassandrę Clare. Nie wiem dlaczego, ale sama książka przypomina mi świat Nocnych Łowców chociaż nie ma tam praktycznie nic podobnego. No, ale dobrze zatrzymam się na tym stylu pisania i to chyba już będzie minus.

Tak samo jak Clare, Maggie pisze ciekawie, ale jej lektury nie wciągają od samego początku. W przypadku Cassandry zazwyczaj po stu stronach, a tutaj uwaga hit - po dwustu. Już miałem ogromną ochotę rzucić tę lekturę w kąt i zacząć czytać coś innego. Rozumiem siedemdziesiąt, dziewięćdziesiąt czy sto stron, ale nie dwieście. Z tego co wiem to nie tylko mi ten początek nie przypadł do gustu, ale na szczęście później było lepiej. No i to jedyny minus "Króla Kruków" haha.

Także co. Z całego serca mogę wam polecić pierwszy tom tej serii. A jak będzie dalej to już sam zobaczę. Teraz można już kupić pierwszą część wszędzie także jeśli was zachęciłem to lećcie go kupić bo nie wiadomo czy przypadkiem za parę miesięcy może go nie zabraknąć.

Za książkę dziękuję grupie wydawniczej Foksal!

★★★★★★★★☆☆