Szukając Alaski, John Green - recenzja

Porównywany z przełomowym "Buszującym w zbożu" J.D. Salingera literacki debiut Johna Greena to powieść o myślących i wrażliwych młodych ludziach. Zbuntowanych, szukających intensywnych wrażeń i odpowiedzi na najważniejsze pytania: o miłość, która wywraca świat do góry nogami, o przyjaźń, której doświadcza się na całe życie.
Niezapomniana opowieść o odkrywającym życie Milesie zakochanym w szalonej, zbuntowanej Alasce, dzięki której odnalazł Wielkie Być Może – czyli najintensywniejsze i najprawdziwsze doświadczenie rzeczywistości.

-lubimy czytać

Na samym początku chciałbym was przeprosić za to zdjęcie. Ostatnio chwaliliście mnie, że pojawiają się ładniejsze fotosy z czego bardzo się cieszę i tak będzie, a to jest wyjątek. Dlaczego? Ponieważ jak widać jest to książka wypożyczona z biblioteki. Nie mam jej na własność dlatego jest tak "ochroniona". I samo zdjęcie też nie jest najwyższej jakości, ale tak jak napisałem wyżej. Jest to jednorazowy "wybryk" haha.

Przechodząc już do samej lektury. Jak do tej pory przeczytałem dwie książki Pana Zielonego; "Gwiazd Naszych Wina" i "W śnieżną noc". Jeśli chodzi o tą drugą to był jej współautorem. I tak jak zakochałem się w "GNW" tak uważam, że opowiadanie Greena w "W śnieżną noc" było mega nudne, nie śmieszne, a wręcz żałosne. Stwierdziłem, że zrobię "sprawdzian" dla tego autora. Od następnej lektury, którą przeczytam będzie zależało to czy kiedykolwiek sięgnę po resztę. Wybór padł na "Szukając Alaski", ponieważ jest to książka z biblioteki szkolnej, a więc nie musiałem jej kupować. Test nie został zdany w stu procentach, ale nie była to również porażka. Ciekawa, wciągająca, chwilami śmieszna, ale to tylko w tej pierwszej części. Jeśli chodzi o tą drugą to kompletnie nie przypadła mi do gustu i tam to już się kompletnie wynudziłem.

Z tego co słyszałem to jest to debiut autora i to widać. Zero pomysłu na książkę. Jeju teraz tak piszę jakbym miał ocenić "Alaskę" na jedną gwiazdkę, ale tak nie jest. Na snapie mówiłem, że tak jak podczas czytania innych pozycji z tego gatunku (literatura młodzieżowa) to bawię się przy czytaniu. Czasami coś "wyciągnę" z lektury. A tutaj? Nic. Zero. Wkurzający bohaterowie to kolejny minus. Są naprawdę płytcy i schematyczni. Mam wrażenie, że sam autor pisząc "Gwiazd Naszych Wina" chciał "poprawić te błędy", które popełnił w pisaniu tej książki.

Koniec końców uważam, że "Szukając Alaski" to spoko lektura na jeden wieczór i do zapomnienia. Jeśli szukacie właśnie takiej książki to polecam. Jeśli nie to trzymajcie się od niej z daleka i lepiej sięgnijcie po np. "GNW" tego autora.

★★★★★★★☆☆☆

RECENZJA ZOSTAŁA NAPISANA 20 KWIETNIA