Ten jeden dzień / Gayle Forman

Życie Allyson jest poukładane, zaplanowane, uporządkowane. Okazuje się jednak, że wystarczy jeden dzień, a wszystko może się zmienić. Ostatniego dnia swoich europejskich wakacji Allyson poznaje Willema, obiecującego młodego aktora i wolnego ducha. Willem rożni się Allyson pod każdym względem. Kiedy jednak namawia ją, aby zmieniła swoje plany i pojechała z nim do Paryża, Allyson się zgadza... Ta spontaniczna, nietypowa dla niej decyzja rozpocznie dzień pełen ryzyka i romansu, wyzwolenia i intymności. Nadchodzące 24 godziny mogą zmienić życie Allyson na dobre...

-lubimy czytać.

Tak naprawdę nie wiem dlaczego przeczytałem tę książkę. Za Gayle Forman nie przepadam, a o "Ten jeden dzień" za dużo nie słyszałem. To znaczy wiedziałem, że została wydana, ale wydaje mi się, iż nie była to jakaś głośna premiera. Parę dni temu byłem na urodzinach u mojej koleżanki, która również lubi czytać i pożyczyła mi tę pozycję. Naprawdę nie wiem dlaczego się "zgodziłem" (to chyba złe słowo), bo mimo, że lubię ładne okładki to bez przesady. Inni kochają je o wiele bardziej ode mnie, po prostu lubię kiedy dana lektura ma ładną okładkę. Czy również nie przypadła mi do gustu tak jak "Zostań, jeśli kochasz" i "Wróć, jeśli pamiętasz"? 

Uwaga szok. Spodobała mi się. Sam w to nie wierzę, ale książka Gayle Forman spodobała mi się! Haha. Naprawdę bardzo lekko pozycja, przez którą po prostu się płynie. Ale czy czytało mi się ją przyjemnie? Niestety nie. Do sto sześćdziesiątej strony naprawdę się wynudziłem. Niby cały czas się działo, ale wiało nudą. Właśnie do tej strony ocena tej pozycji wynosiła zaledwie trzy gwiazdki na dziesięć, a jak wiecie, żeby książka, którą przeczytałem otrzymała ocenę niższą niż piątka musi być bardzo, ale to bardzo beznadziejna. Na szczęście, później było już tylko lepiej.

Bohaterowie.. Ech, muszę przyznać, byli po prostu nijacy. Strasznie płytcy. Bardzo irytujący Willem i taka sierotka Marysia, Allyson. Pomysł na to czytadło przypadł mi do gustu, chociaż był naprawdę dziwny. Główni bohaterowie spotykają się (przedtem się nie znali) i po wymianie paru zdań jadą na jeden dzień do Paryża. Wszystko jest okej, ale czemu akurat do Paryża? Do Francji? Jest tyle pięknych państw w Europie, ale nie! Miasto zakochanych to jedyny słuszny wybór. Oficjalnie mój rok dwa tysiące siedemnasty jest rokiem bagietek, makaroników, czyli jednym słowem; Francji. Przeczytałem już chyba dwadzieścia książek, gdzie akcja powieści dzieje się w tym miejscu, a do tego krakowskie Targi Książki, (na których swoją drogą będę, dajcie znać czy wy również!), jakiś czas temu potwierdziły, że gościem honorowym (chyba tak to się nazywa haha) będzie Francja. 

Jest to na pewno najlepsza książka tej autorki jaką przeczytałem, ale chyba tym samym ostatnia. Mimo, że "Ten jeden dzień" zakończył się w takim momencie, że z wielką chęcią chciałbym przeczytać "Ten jeden rok" to jednak odpuszczę sobie jego lekturę. Wątpię, że Forman wymyśliła napisała coś dobrego w tej powieści, bo widać, że pisze po prostu dla kasy, ale wiadomo, że kury znoszącej złote jajka się nie zabija czy jakoś tak haha. Bardzo fajna i przyjemna lektura na deszczowy dzień, ale nic więcej.

★★★★★★★☆☆☆